tracić na sile

См. также в других словарях:

• tracić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tracićcę, tracićci, trać, tracićcony {{/stl 8}}– stracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać coś posiadać, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …   Słownik języka polskiego

• słabnąć — ndk Vc, słabnąćnę, słabnąćniesz, słabnąćnij, słabł a. słabnąćnął, słabła, słabnąćbli 1. «stawać się słabym, coraz słabszym; tracić siły, omdlewać» Słabnąć od upału, ze zmęczenia. Serce, tętno, puls komuś słabnie. 2. «tracić na sile, tracić… …   Słownik języka polskiego

• więdnąć — ndk Vc, więdnąćnę, więdnąćniesz, więdnąćnij, wiądł (więdnąćnął), więdnąćdła, więdnąćdli «o roślinach lub ich częściach: wiotczeć, tracić świeżość, jędrność wskutek utraty wody w komórkach» Nie podlane rośliny więdły. Rośliny więdły od upału, z… …   Słownik języka polskiego

• łagodnieć — ndk III, łagodniećeję, łagodniećejesz, łagodniećej, łagodniećniał, łagodniećnieli «stawać się łagodnym, tracić surowość; tracić na sile, słabnąć» Rysy łagodniały. Wyraz twarzy łagodniał. Wiatr łagodniał …   Słownik języka polskiego

• słabnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, słabnąćnę, słabnąćnie, słabnąćnij, słabnąćbłem, słabł || słabnąćnął, słabnąćbła, słabnąćbli {{/stl 8}}– osłabnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chwiać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się na boki, będąc przytwierdzonym do czegoś, trzymając się podstawy; kiwać się, odchylać się, kołysać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ściana się chwieje, za chwilę może runąć …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uciszać się – uciszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} milknąć, wyciszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy na salę wszedł prezes, wszyscy się uciszyli. Wyjący pies wreszcie się uciszył. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… …   Słownik języka polskiego

• mdleć — ndk III, mdleję, mdlejesz, mdlej, mdlał, mdleli 1. «tracić przytomność, świadomość, omdlewać» Mdleć z bólu, z głodu. ◊ Mdleć z zachwytu, z podziwu, ze strachu itp. «bardzo się czymś zachwycać, coś podziwiać, bardzo się bać itp.» 2. «tracić siłę,… …   Słownik języka polskiego

• cichnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, cichnąćnę, cichnąćnie, cichnąćnij, cichnąćchłem, cichł || cichnąćnął, cichnąćchła, cichnąćchli {{/stl 8}}– ucichnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień